Cimri'nin biri köfte yiyormuş.
O sıra, masasının yanından geçen bir çocuk, durup köftelere iştahlı iştahlı bakımış.
O güne kadar gram ikramda bulunmamış Cimri'nin, çocuğun iştahlı bakışları karşısında kalbi yumuşamış...
Köfte dolu tabağindan bir tane köfte alıp ona vermiş, çocuk köfteyi ağzına atarken Cimri, "Haydi, haydi! Artık hızla uzaklaş!" demiş.
Çocuk, teşekkür edip uzaklaşmış.
Cimri, akşam uzanmış yatağa.
Çocuğa ikram ettiği bir tane köftenin gururuyla göğsünü kabartmış, bu gün yapmış olduğu o iyilikle öldüğünde cennete gitmesi gerektiğini düşünerek uykuya dalmış.
Cimri, sabaha doğru bir rüya görmüş.
Vakit tamamlanmış, ecel anı gelmiş ve Cimri ölmüş.
Cimri'nin cenaze namazında, imam cemaate dönüp sormuş.
"Hakkınızı helal ediyor musunuz?"
Cemaaten çıt çıkmamış.
Sadece köfte verdiği çocuk, "Evet" demiş hafif bir sesle.
İmam ikinci sefer sormuş.
"Hakkınızı helal ediyor musunuz?" diye. Yine sadece çocuktan "Evet" diye cılız bir ses yükselmiş.
Cimri, "Haydi cemaati anlıyorum, köfte verdiğim çocuğun sesi niye öyle cılız çıkıyor" diye geçirmiş içinden.
Çocuk bağırmış bu sefer,
"Bir köfte daha verseydin geberecektin sanki!"
Cimri'yi kabre indirmişler.
Cennet ile cehennem arasında tek odalı bir yermiş yeni evi.
Fakat evin duvarlarında yüzlerce delik varmış.
Deliklerin her birinden yılanlar, çıyanlar, akrepler çıkıp çıkıp Cimri'ye saldırıyorlarmış.
Yılanlar, çıyanlar, akrepler kendisine saldırmak için başlarını deliklerinden çıkardıklarında; bir köfte hızla onlara saldırıyor, onları deliğe geri itiyormuş..
Köfte kan ter içinde koşuştururken Cimri, köfteye daha hızlı olması için, "Ha köfte! Ha babam gayret! Daha hızlı köfte, daha hızlı!" diye yalvarıyormuş.
Köfte yorgunluktan bitkin bir halde, dönmüş Cimri'ye,
"Bir köfte daha verseydin geberecektin sanki!"
