İstemem güneşi, olmasın şafak,
Sen beni annemin vaktine götür.
Günümü, yarını muhtaca bırak,
Sen beni annemin vaktine götür.

Makamı, serveti isteyen alsın,
Varsın haramiler yarınım çalsın,
Hayallerim bende bakiye kalsın,
Sen beni annemin vaktine götür.

Tadı yok nefesin bıktım almaktan,
Yoruldum boşluğa durup bakmaktan,
Kurumaz mı ırmak geçse kaynaktan?
Sen beni annemin vaktine götür.

Huzurun, umudun, güvenin yurdu,
Kanatsız bir melek beni kururdu,
Kalbim o günlerin koynunda vurdu,
Sen beni annemin vaktine götür.

Masallar gerçekti, içtendi insan!
Dostu köz sarardı hafiften yansan,
Şifaydı ekmeği her neye bansan..
Sen beni annemin vaktine götür.

Haneler ahşaptan gönüller zengin,
Dağların bağrında ovalar engin,
Bir diyar ki solmaz mayası rengin..
Sen beni annemin vaktine götür.

Dağıldım, korkarım toplayan olmaz,
Annesiz kalanlar yolların bulmaz,
Beni vuran boşluk başka da dolmaz,
Sen beni annemin vaktine götür.
Sen beni anneli yıllara götür.

(Ölen annelerin mekanı cennet... yaşayanların ömrü uzun olsun.)