Bitlis’te İğne ve Boncuk Oyası Sanatı: Gelenekten Geleceğe Uzanan Zarafet

Bitlis’in köklü geleneklerinden biri olan iğne ve boncuk oyası sanatı, nesiller boyunca anneden kıza, nineden toruna aktarılarak yaşatılan bir el sanatı olarak günümüzde de önemini koruyor.

Karakösehaber internet sitemize açıklamalarda bulunan tarihçiler, Bitlis’te iğne ve boncuk oyası yapmanın yalnızca bir hobi değil, aynı zamanda bir yaşam tarzı olduğunu da ifade ederek, “Kadınların genç yaşlardan itibaren öğrendikleri bu sanat, özellikle düğün hazırlıkları ve çeyiz geleneği için büyük bir öneme sahiptir. Dantel gibi ince işlenen bu oyalar, Bitlis’teki her evin bir parçası olup, aynı zamanda kadınlar arasında bir bağ kurar” dediler.

İğne oyasının minik düğümlerle yapılan detaylı işçilik gerektiren bir sanat olduğunu belirten tarihçiler, “Boncuklarla bir araya getirildiğinde, her bir desen adeta göz alıcı bir sanat eseri gibi karşımıza çıkar. İğne oyası ve boncuk işçiliği, Bitlis’in geçmişini ve kültürel zenginliğini yansıtan bir aynadır. Her bir parça, geçmişten günümüze taşınan bir hikaye anlatır" ifadelerini kullandılar.

Bitlis’te iğne ve boncuk oyasının adeta bir ritüel gibi nesilden nesile aktarıldığını söyleyen tarihçiler, “Kız çocukları, ellerine ilk iğneyi aldıklarında, nineden toruna uzanan bir geleneğin parçası olmaya başlarlar. Bu sanat, sadece teknik bir bilgi değil, aynı zamanda sabır ve özveri gerektiren bir süreçtir. Bitlis’in köylerinde, kadınlar genellikle kış aylarında bir araya gelerek iğne ve boncuk oyası yaparlar. Bu toplantılar, sadece el işi becerilerinin değil, aynı zamanda toplumsal dayanışmanın ve paylaşılan anıların birer göstergesidir. Her bir motif, geçmişin izlerini taşırken, aynı zamanda geleceğe dair umutları da simgeler” şeklinde konuştular.