İblis marifetiyle büyüklerin merhametsiz kucaklarında çocuklarımız narin narin büyümeden öldüler.

Kaba adamların kalın sesi ile inliyor haneler, sokaklar,pazar yerleri.
Cahillik,acizlik,fakirlik ve kötülük yuva yapmış çevremizde...

Heyhat !
Güzel ahlâkı cemiyetimizin kalbinden çoktan söküp attılar.

Haksızlıklar karşısında koro halinde suskun kaldık.
Şiddettin coğrafyasında çocuklarımız hayata hep yenik başladılar ve büyümeden turab oldular.

Biz hep böyle bir ülkenin acılarına tutunarak mı büyüyeceğiz. ?
İtiraf ediyorum hepimizin kalbi dünyanın geri kalanından daha kirli.

Mumlara biat ettiğimiz yıllarda daha mutluyduk.
Daha aydınlık yarınlar hayal ederken kapanmayacak yaralarımızla baş başa kaldık.

Dert yüklü kitapların ağırlığından bellidir şairleri kimin üzdüğü...

Nihayet elimizde avucumuzda bir şey kalmadı
Bir insanlık yoksunluğu içindeyiz.
Ateş düştüğü yeri yakardı.
Evet şimdi hepimizin evlerine ateşler düştü.

Vesselam...

Raif MEDETOGLU